Een laatste groet als begin

Ik kijk nog maar eens een keer goed rond. Afgezien van verzakte luxaflex voor de ramen en een kast van ongekende omvang, staat mijn kamer leeg. Heel leeg voor mijn doen. De kamer die bijna vier jaar lang mijn thuis was, staat te wachten op de volgende bewoner. De ruimte klinkt hol, is opgeruimd en niet stoffig. Is ook wel eens leuk.

Het zal wennen zijn zonder huisgenoten waar je af en toe stapelgek van wordt, maar met wie ik een geweldige tijd heb meegemaakt. Vooral de feesten waren van ongekend niveau, waaronder die van vorige week zaterdag. Het dozijn kratten bier bij de voordeur staan op hun statiegeld te wachten. Het verraadt een avond vol poëtische hoogstandjes, muziek met behoorlijke decibels gebracht, goede cadeaus, slappe teksten en slechte cadeaus.

De backpack staat gepakt in de gang. Morgen bidden dat de NS een goede dag heeft, de trein pakken en richting Schiphol om daar om 13:40 het vliegtuig naar Dubai te pakken. Tijd voor een nieuwe bizarre wereld dat kitsch tot kunst probeert te verheffen en onnozele miljarden projecten uit de grond stampt alsof het gaat om kermisattracties. Ergens tussen die zandduinen ga ik proberen te genieten de komende drie maanden en van mijn stagetijd een prachtige periode te maken. Daarna vlieg ik eind december samen met Lon naar Zuid-Korea om Jin te bezoeken samen met Peter & Steef en oud & nieuw te vieren in Seoul. Daarna zullen Lon en ik vervolgens door vliegen naar Bangkok en twee maanden reizen door Thailand, Laos en Vietnam.

Vanuit het geliefde Enschede groet ik u allen de laatste maal vanaf Nederlandse bodem. Vergeet niet een beetje voor elkaar te zorgen, bij het derde blad bier in de Good Fellows nog eens aan me te denken en FC Twente richting grootse successen te schreeuwen in Europa. En mocht je benieuwd zijn of ik nog wat meemaak, dan kan je hier terecht.